Interview met Qreative Minds

Dit is de eerste keer dat ik zelf benaderd werd voor een interview, hoe gaaf is dat? Ik zag eerst een beetje op tegen dit interview met Qreative Minds, maar alle zenuwen smolten snel weg gelukkig. Lees hier meer over het ontstaan van bijvoorbeeld de cover van De Legendes van Pendar.

Nadat Jennifer Wagemans een vreemde droom had (2008) over een bibliotheek die kon bestaan onder water, kon ze niet anders dan dit op papier zetten. Deze ene droom heeft toen aansluiting gevonden bij een groter verhaal over magische boeken uit een eigen mystieke wereld. Mede door het feit dat haar (drie jaar) jongere broertje vroeger zo'n hekel aan lezen had, heeft Jennifer de taak op zich genomen om een verhaal te schrijven om anderen net zo enthousiast te maken over lezen, als zij dat was en is. Naast haar studie Psychologie en onder andere haar bijbaan als "CEO Dozenuitpak" bij een fietsenwinkel, is ze dus al ze dus al ongeveer 10 jaar bezig met het schrijven van haar boekenreeks. Nu is de 22-jarige schrijfster afgestudeerd en heeft ze haar Master behaald, naast het feit dat ze ook al bijna klaar is met het schrijven van Deel 6 van De Legendes van Pendar.


Kun je in je eigen woorden uitleggen waar je boek “De legendes van Pendar” over gaat?


De Legendes van Pendar gaat over Jake en Juul (beste vrienden die stiekem verliefd op elkaar zijn, maar te onzeker zijn om er iets aan te doen) die ontvoerd worden. Dan ineens worden ze thuis weer wakker en besluiten ze te doen alsof er niets aan de hand is. Niemand zal ze geloven en ze kunnen zich te weinig herinneren om een politieonderzoek te starten.

Wanneer Jake dan besluit om te spijbelen tijdens een schoolreisje, gaat Juul na een moment van twijfel toch mee. Samen belanden ze in een magische bibliotheek en voordat ze meer te weten kunnen komen over de bieb of over de mysterieuze eigenaar, wordt de bibliotheek aangevallen.

Met z'n drieën vluchten ze en beginnen ze een plan te vormen om terug te vechten. Om meer te weten te komen over de bibliotheek, over de eigenaar, een kwaadaardige organisatie, hun eigen ontvoering, hun rol in dit alles en hun mysterieuze krachten, moeten Jake en Juul op zoek naar zes magische edelstenen om een magisch boek (De Legendes van Pendar) te ontsleutelen. Tijdens dit avontuur moeten ze ondertussen verschillende uitdagingen doorstaan en variërend gespuis bevechten.


Hoe ben je op de titel gekomen van het boek?


Het magische boek wat Jake en Juul door hun avontuur begeleidt, heet De Legendes van Pendar. Dit boek is vernoemd naar zijn origine, namelijk de magische dimensie die Pendar heet (veel kan ik daar nog niet over zeggen, want helaas komt dat pas echt in Deel 4 aan bod).
Verder vond ik Pendragon altijd al een gave achternaam (naar verhalen over Koning Arthur en Merlijn) en daar heb ik Pendar van afgeleid. Ik wilde dat het stoer en magisch tegelijk zou klinken.

Hoe heb je dit boek geschreven, aan de hand van een uitgewerkte verhaallijn of op een andere manier?


Allebei een beetje denk ik, het is moeilijk mijn proces te beschrijven, omdat het veel verandert is over de afgelopen tien jaar en omdat het ook van dag op dag kan verschillen. Over het algemeen ben ik ontzettend creatief, onoverzichtelijk, spontaan en chaotisch in mijn schrijven. Afgelopen weken ben ik bijvoorbeeld bezig geweest met Deel 1 illustreren, Deel 2 checken voor spelfouten, een begin maken aan de verhaallijn van Deel 3 controleren en Deel 6 afschrijven.

Vaak begin ik met een vreemde droom en de rest speelt zich een beetje af als een film in mijn hoofd. Het schrijven gaat vanzelf, alleen ga ik achteraf vaak nog dingen aanpassen zodat alles klopt met de rode lijn. Samengevat ben ik in het begin altijd creatief aan het ratelen of de film of droom aan het beschrijven, dan pas ik dingen aan zodat het binnen het grote plaatje past en daarna doe ik nog zo’n vijf keer een spelling- en grammatica controle.


Op je auteursblog las ik dat je veel hebt overlegd voor de cover van je boek. Waarom heb je zoveel overlegd voor de cover van je boek?


Ik had een heel duidelijk beeld in mijn hoofd van hoe het boek eruit moest gaan zien, namelijk precies zoals De Legendes van Pendar er in mijn verhaal uitziet. Die bestaat uit een paars, een donkerblauw, een goud en een groen boek. In alle boeken zit dan een edelsteen in de rug en er zit er eentje op de voorkant van het eerste boek en de achterkant van het laatste boek: goud, rood, groen, blauw, oranje en paars. Deze vier boeken kunnen met magie getransformeerd worden tot één dik boek: De Legendes van Pendar.

Ik wilde zo min mogelijk tekst overal en zeker geen foto van mijzelf op de kaft (ik ben een redelijk introvert en onfotogeniek persoon). Samengevat wilde ik lekker alles mysterieus houden, maar dat is natuurlijk niet praktisch voor de verkoop. Daar hebben we een compromis in moeten en kunnen vinden. Het ontwerp wat ik in mijn hoofd had komt redelijk overeen met hoe alles er nu uit ziet; alle elementen zitten erin en er is wat meer tekst te zien dan ik eigenlijk in mijn hoofd had. Op mijn instagram en pinterest zijn ook wat oude ontwerpen voor mijn cover te zien.


Denk je dat je net zoveel gaat overleggen voor de covers van de andere boeken in deze reeks?


Kort gezegd: nee. De andere delen gaan er precies hetzelfde uit zien, maar dan in een andere kleur, als het aan mij ligt tenminste. Wederom omdat ik wil dat ze er hetzelfde uitzien als De Legendes van Pendar in het verhaal.


Ook las ik op je auteursblog dat je al vanaf groep 8 bezig bent met het schrijven van de boekenreeks, waarvan dit boek het eerste boek is. Hoe is het om zolang te schrijven aan een boekenreeks?


Leuk, vermoeiend, frustrerend, inspirerend, enthousiasmerend, doodeng en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik vind het geweldig om te zien hoeveel beter ik ben gaan schrijven door de jaren heen (ook te zien in de reeks zelf, Deel 4 is mijn persoonlijke favoriet en tot op een paar maanden geleden kon ik Deel 2 niet uitstaan, maar ik heb veel verbeteringen gemaakt). Daarnaast kan ik ook genieten van de karakterontwikkelingen binnen mijn personages.

Aan de andere kant is het doodeng om je personages dingen te laten doormaken, te besluiten wie er dood gaan en wie niet, een einde te bedenken wat een personage waardig is, proberen om niet in herhaling te vallen, nieuwe personages te introduceren enzovoort. Het blijft vooral een uitdaging om de rode lijn in je achterhoofd te houden en constant te checken of je verhaallijn nog wel klopt en of je nog steeds op weg bent naar waar je heen wilt. Ik heb bijvoorbeeld een keer een enorme flowchart gemaakt om het perfecte einde te kiezen voor Deel 4. Dat is tot op de dag van vandaag één van mijn grootste uitdagingen geweest.


Daarnaast las ik je op je auteursblog dat het boek geïllustreerd is. Heb je zelf de illustraties gemaakt of heeft iemand anders dit gedaan?


Helemaal alleen. De cover heb ik in samenwerking gedaan met een vriend van me, maar de illustraties zijn helemaal van mij zelf.


Als jij een personage in een boek was, hoe zou je jezelf dan omschrijven qua uiterlijk en innerlijk?


Ik ben een beetje van al mijn personages. Jake is voornamelijk onhandig, niet al te slim maar hij doet wel zijn best, hij is dapper en sterk, hij volgt graag, maar kan ook de leiding nemen als hij merkt dat het nodig is. Juul is juist heel intelligent en scherp, gevoelig, koppig, eigenwijs en een tikkeltje onzeker. In Deel 3 leer je onder andere juist een heel heethoofdig personage kennen die eerst doet en dan nadenkt.

Ik ben iemand die introvert is, altijd terug kan vallen op mijn intelligentie, een beetje onzeker en neurotisch is, gezellig en creatief is en alles zal doen en laten vallen voor de mensen waar ik van hou. Ik ben onhandig, eerlijk, een open boek, een denker, heb graag de touwtjes in handen vanaf achter de schermen en kan humor heel erg waarderen.

Wat kan ik verder zeggen over mijn uiterlijk? Nu en dan verf ik mijn haar wel eens, omdat ik wat nieuws wil proberen (zelf heb ik donkerblond haar, maar op de foto is het bijvoorbeeld rood). Daarnaast heb ik het liefst shirts aan met superhelden of star wars erop. Als ik mijn hoofdpersonage Jake mij bijvoorbeeld voor het eerst zou ontmoeten, zou hij iets zeggen als: Aan de andere kant van de ruimte staat een meisje van mijn lengte. Ze heeft lang donkerblond haar, van dat steile haar dat alle kanten op zwiert als ze zich omdraait. Ze kijkt me aan met grote lichtblauwe ogen en glimlacht met kuiltjes aan de zijkanten van haar gezicht. Ze heeft een vriendelijke en uitnodigende uitstraling en ik lach een beetje ongemakkelijk terug.


Als geld geen rol speelde, wat zou je dan nog eens willen doen?


Mijn moeder en ik spelen altijd met het idee om een wijk te kopen, wanneer ze de loterij wint, en daar dan met de hele familie en vrienden en kennissen te gaan wonen. Daarnaast zou ik het liefst minstens een keer per week naar de Efteling gaan en misschien nog wat schilder/teken/schrijfcursussen volgen.


Waarvoor mag iemand jou midden in de nacht wakker maken?


Spareribs, chocola, pizza, patat met mayonaise, spekkoek, churos en natuurlijk een goede suggestie voor mijn boekenreeks. Of om te zeggen dat ik langer uit kan slapen of om te zeggen dat ik ergens te laat voor ga komen!


Op welke plek/locatie schrijf jij het liefst?


Geen idee eigenlijk, ik schrijf overal wel. Soms maak ik notities op mijn telefoon in de trein of in mijn agenda in de tuin, soms schrijf ik op vakantie, maar ook veel thuis vanuit bed. Ik schrijf gewoon wanneer ik een soort inspiratiebubbel voel opkomen en dan maakt het me niet uit waar ik ben.

Als ik echt zou moeten kiezen, zou het denk ik bij mijn opa en oma in de woonkamer zijn. Die wonen in een rustige buurt en er komt lekker veel zonlicht de ruimte binnen. Ik voel me daar altijd heel veilig en prettig, een lekkere nostalgische sfeer hangt daar.


Welke vragen zou jij willen stellen aan een beroemde auteur(denk aan Stephen King/J.K.Rowling)?


Hoe doen jullie het? Zelf zou ik na deze reeks graag nog verder schrijven (ik speel al met wat ideeën voor Deel 7), maar waar halen de grote namen hun inspiratie vandaan en hoe voorkom je dan je in herhaling valt? Hoe weet je dat je bij je eigen schrijfstijl blijft, maar toch met nieuwe dingen komt? En natuurlijk zou ik vragen wat ze van mijn verhaal vinden, of ze nog tips hebben.


Wat zou je nog willen leren op schrijfgebied?


Ik merk dat ik moeizaam door vechtscènes heen kom, daar zou ik graag tips over willen. Of over hoe je dingen verrassend houdt, plottwists die niet iedereen ziet aankomen (hopelijk heb ik er daar een paar van, zeker in Deel 6!). Ik wil ook weten hoe je dingen intens en spannend, magisch en science fiction houdt, maar dat het toch geloofwaardig blijft.

Nu ik zo terugkijk, ben ik ontzettend trots op hoeveel ik mezelf ontwikkeld heb in de afgelopen 2 jaar.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Interview met Qreative Minds

Een kort, romantisch verhaal op Koningsdag

Een kort, romantisch verjaardagsverhaal

Een kort, nuchter Valentijnsverhaal

Een kort, romantisch Halloweenverhaal

Productief schrijven: werken schrijfsprintjes?