Waar moet je op passen bij het schrijven van een deel 2 - 4 tips
Ben je bekend met het 'middle book syndrome'? Dat is een valkuil waarvoor je bijvoorbeeld op moet passen bij het schrijven van het tweede boek van een trilogie. Schrijven is leuk en doe het ook vooral omdat je het leuk vindt, alleen als je besluit een serie te schrijven, moet je ervoor zorgen dat alles dat je schrijft een doel heeft. Het tweede boek in een driedelige serie is daar vaak de dupe van.
Hoe komt dat? En hoe kan je het voorkomen?
Het eerste boek is spannend en druk. Je zet een heel verhaal op; een wereld en je personages. Alles is nog fris en nieuw en je avontuur kan alle kanten op. Je slotboek is de grote ontknoping! Alle spanning die je hebt opgebouwd komt tot een einde. Je lezer houdt zijn adem in en wacht tot jij bepaalt dat hij of zij uit kan ademen. Plottwist vliegen de lezer om de oren. Maar het middelste boek? Tsja... Wat gebeurt daar eigenlijk?
Deltora praktijkvoorbeeld whoop whoop
Voor het gemak behandel ik 3 opeenvolgende boekenreeksen als 3 opeenvolgende boeken. In mijn vorige blog was ik lyrisch (heerlijk woord) over Deltora. Ben ik nog steeds! Ik heb nu alleen Deltora Quest 2 gelezen en een aantal elementen daarin waren toch wel echt teleurstellend. Ten eerste wordt er in Deltora 1 iets opgebouwd dat in deel 2 totaal wordt neergehaald! Als je ontzettend veel nadruk legt op de onmetelijk kracht van een magische gordel, moet je niet in deel 2 zeggen dat je net zo goed met een kussen had kunnen slaan... Tip: maai niet je eigen verhaallijn onderuit om wat anders te gaan doen. Zorg dat het tweede verhaal op zichzelf staat. Ga niet uitkauwen wat je in het vorige deel gedaan hebt, maar zet echt iets anders neer. Ik vond het verhaal in Deltora Quest 2 net iets te dun, maar het contrast tussen 8 en 3 boeken is natuurlijk vrij groot. Dus, tip: neem je tijd! Haast je niet door het tweede boek heen, omdat je graag je slotdeel wilt schrijven ;) Maak van een driedelige serie schrijven geen doel op zichzelf.
Ik twijfel een beetje over de volgende tip: blijf doen wat je doet. Zelf probeer ik ieder verhaal iets anders te doen, maar wel zoveel mogelijk mijn eigen schrijfstijl aan te houden. Wat ik jammer vond aan Deltora 2 was dat de avontuurlijke, spannende sfeer in contrast kwam te staan met de wat drogere, politieke intrige die er in deel 1 helemaal niet was. Als je een fan naar binnen haalt met een bepaald genre, een bepaalde sfeer of schrijfstijl, probeer die dan vast te houden. Anders raak je lezers kwijt en is er niemand om deel 3 te waarderen! Aan de andere kant toch weer: schrijf wat je leuk vindt... Maak er dan een apart boek van? Ik vind hem lastig, commentaar is welkom!
Conclusie
Supertip: Zorg dat er wat gebeurt in je tweede boek! (Duh...) Open deur natuurlijk, maar het eerste waar ik aan denk, is aan de ontwikkeling van je personages. Hoe ik dat meestal doe, is door unlikable karaktertrekken langzaam te laten vervagen en je hoofdpersonen iets nieuws bij te laten leren zodat ze steeds meer likable worden. In mijn boekenserie verzamelen mijn hoofdpersonages daarnaast in ieder deel een MacGuffin ('iets' dat het verhaal in gang zet en je personages een schop voor hun kont geeft). Magische edelstenen bijvoorbeeld ;) Dat geeft je verhaal een doel, áls ze die MacGuffin later nog gaan gebruiken in je slotdeel. Ondanks dat de verhaallijn van Deltora 2 prima interessant is, is het een verkorte versie van de verhaallijn van deel 1... Dat zwakt Deltora 1 af terwijl deel 2 hartstikke fris en nieuw zou kunnen zijn. Zorg dus dat er iets gebeurd is tussen je eerste en je laatste boek waar je lezers niet omheen kunnen. Maak deel 2 onmisbaar! (en geen slap aftreksel van deel 1)
Heb jij nog tips om middle book syndrome te bestrijden? Let me know!
